مانتو

واژه مانتو که ریشه ای فرانسوی دارد (Manteau) به معنی روپوش یا پوشاکی است که روی پوشاک دیگر پوشیده و استفاده می‌شود.
اولین استفاده از مانتوها به حدود قرن های هفده و هجده میلادی برمی‌گردد؛ جاییکه کارگران در مشاغل پایین دست و کارهایی که احتمال کثیف شدن لباس هایشان وجود داشت، از مانتو استفاده می‌کردند.
اما با گذشت زمان، استفاده از مانتوها نیز تغییر یافت و در ادامه و به شکل محدود، توسط گروهی از اشرافیان اروپایی نیز مورد استفاده قرار گرفت. برخی از آثار هنری آن دوران هم این مورد را به تصویر کشیده اند.
این پوشاک در قرن ها و سال های بعد، توسط سیاستمداران فرانسوی به سایر کشورها نیز پیشنهاد شد؛ از جمله به ایرانیان پس از انقلاب، که با برخی تغییرات مورد موافقت قرار گرفت. در ایران، مانتو به عنوان نوعی حجاب برای بانوان بوده و کارکردهای مختلفی مثل استفاده برای مدارس، ادارات، و پوشش عمومی دارد.

مانتو بهاره عموماً به مانتوهایی اطلاق می‌شود که دارای پارچه و متریال نازک تر و سبک تری در مقایسه با سایر مانتوها هستند و به همین دلیل، وزن کمتر و خنکی بیشتری نیز دارند. در آرسامد نیز تلاش شده تا با در نظر گرفتن این فاکتورها، بهترین مانتوهای بهاره متناسب با مد روز و سلیقه بانوان ایرانی طراحی و آماده شوند.